تفاوت روتر و مودم چیست؟

در صورتی که قصد استفاده از اینترنت و شبکه را دارید، بهتر است تفاوت روتر و مودم را بدانید. اصلی ترین تفاوتی که این دو ابزار با هم دارند، این است که یک مودم امکان اتصال به اینترنت را به شما می دهد، در صورتی که روتر، آن اتصال را به دستگاه های مختلف توزیع می کند. مودم، راه ورود شما به دنیای وب است در حالی که روتر، یک هاب مرکزی برای دستگاه های شما می باشد.

به این دلیل که Router و Modem شبیه هم هستند، بسیاری، این دو دستگاه را با هم اشتباه می گیرند. هر دو دستگاه، دارای چراغ های نشانگری هستند که چشمک می زنند، و پورت های Ethernet در قسمت پشت آن قرار دارند. هم مودم و هم روتر، دارای کارکردهای مشابهی نیز هستند و همچنین Data Packet یا داده ها را از یک منبع به مقصد انتقال می دهند.

معمولا مودم ها در مقایسه با روترها، دارای تعداد پورت Ethernet کمتری هستند؛ و همچنین دارای یک آدرس IP عمومی می باشند که از طریق اینترنت قابل دسترسی است. برخلاف مودم، روترها، دارای آدرس IP اختصاصی هستند که در وب یافت نمی شوند. از دیگر تفاوت های روتر و مودم این است که مودم ها از WAN استفاده می کنند، در حالی که روترها، LAN یا شبکه ای با منطقه محدود دارند.

مودم چیست؟

مودم یک دستگاه شبکه است که سیگنال های حامل آنالوگ (به نام امواج سینوسی) را برای رمزگذاری و رمزگشایی و تبدیل سیگنال دیجیتال به آنالوگ و بالعکس را برای پردازش مادوله می کند. مودم ها هر دو این وظایف را به طور همزمان انجام می دهند. به همین دلیل اصطلاح مودم ترکیبی از Modulate و Demodulate است.

مودم انواع مختلفی دارد که شامل آنالوگ، Digital Subscriber Lline (ِDSL) یا خط مشترک دیجیتال، کابل و Integrated Services Digital Network (ISDN) می شود. مودم های آنالوگ از خط تلفن جهت اتصال به ISP استفاده می کنند. امکان استفاده از خط تلفن، به هنگام وب گردی با مودم آنالوگ وجود ندارد.

مودم DSL نیز از خط تلفن استفاده می کند، اما انتقال، خارج از فرکانس هایی رخ می دهد که برای تماس های صوتی در نظر گرفته شده است؛ بنابراین می توان به طور همزمان، از خط تلفن و اینترنت، استفاده کرد. عملکرد مودم کابل نیز به همین ترتیب است، با این تفاوت که از طریق Coaxial Cable و یک Cat 5 (Ethernet) cord به کامپیوتر یا روتر متصل می شود.

عملکرد ISDN نیز مبتنی بر تلفن است، اما از یک سوییچ مدار یا یک خط اختصاصی کار می کند و سیگنال ها را از طریق سیم های تلفنی مسی منتقل می کنند.

مودم ها چه کاری انجام می دهند؟

مودم، وسیله ای است بین شبکه ای که سیگنال ها را از ISP به دستگاه های شما، تبدیل و منتقل می کند و برعکس. اطلاعات را از سمت فرستنده رمزگذاری می کند و از سمت دریافت کننده، رمزگشایی می کند. در اصل، مودم، سیگنال های اختصاصی را از ISP به سیگنال های استاندارد تبدیل می کند تا دستگاه های شما بتوانند از آن ها استفاده کنند.

از دیگر عملکردهای مودم، فشرده سازی اطلاعات، تصحیح خطاها و کنترل جریان داده ها می باشد. یک مودم، سرعت انتقال داده ها را با گروه بندی اطلاعات در کنار هم و ارسال آن ها به صورت یکجا بر اساس مجموعه ای قوانین، سرعت می بخشد.

در ضمن، مودم اطلاعات را بررسی می کند که آیا با مقادیر مشخص شده با رایانه شما، مطابقت دارد یا خیر. در صورت عدم مطابقت، اطلاعات را بر می گرداند.

کنترل جریان داده ها، به مودم اجازه می دهد سیگنال هایی را به یکدیگر ارسال کنند تا در WiFi مختلف و سرعت اینترنت متناسب باشد. به عنوان مثال، یک مودم آهسته، کاراکتری را به مودم سریع ارسال می کند تا به آن بگوید انتقال اطلاعات را تا زمانی که آماده انجام این کار باشد، متوقف کند. پس از آن، مودم آهسته، کاراکتر دیگری را به مودم سریع ارسال می کند تا به آن بگوید که اکنون می تواند با انتقال داده ها ادامه یابد.

روتر چیست؟

روتر یک دستگاه شبکه ای است که اتصال اینترنت را از طریق مودم به همه دیوایس های شما از جمله تلفن های همراه، لپ تاپ ها، کامپیوترها و تلویزیون های هوشمند توزیع می کند که این امر موجب می شود تمامی دیوایس ها به طور همزمان به اینترنت متصل شوند. در ضمن، یک روتر این امکان را برای این دیوایس ها فراهم می کند تا بتوانند از طریق شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

Routerها انواع مختلفی دارند، اما معروف ترین آن ها نوع Wired و Wireless هستند. روترهای Wired (hard-lined)، می بایست با کابل به مودم و یا دستگاه مورد نظر وصل شوند. در مقایسه این دو نوع روتر، باید گفت روترهای Wireless جهت برقراری ارتباط با دستگاه های دیگر در شبکه WiFi، از آنتن های داخلی استفاده می کنند. با این حال، یک روتر بی سیم، هنوز هم به منظور ارسال و دریافت داده ها از وب، نیاز به یک کابل دارد.

روترها چه کاری انجام می دهند؟

عملکرد اصلی یک روتر، رسیدگی به ترافیک بین دستگاه های مختلف شبکه می باشد. آدرس های MAC (media access control) را جهت اطمینان خاطر از ارسال صحیح داده ها، ردیابی می نماید. به عنوان مثال، در صورتی که قصد تماشای یک ویدئو در تلفن همراهتان را داشته باشید، این روتر است که چک می کند دریافت کننده داده ها، تلفن همراه است نه لپ تاپی که به همان شبکه متصل است.

در ضمن، یک روتر این امکان را به کاربران می دهد که بتوانند منابعی مانند فایل ها، درایورها، فولدرها و یا تجهیزات کامپیوتری مانند فاکس، اسکنر و پرینتر را از طریق شبکه به اشتراک بگذارند.

روترها دارای ویژگی های امنیتی هستند که دسترسی هکرها و سایر افراد غیر مجاز را به شبکه شما محدود می کنند. یکی از ابتدای ترین راه های امنیتی شبکه، اختصاص دادن رمز ورود به آن است که از طریق تنظیمات روتر، انجام می شود. علاوه بر آن، از قسمت تنظیمات، می توان فایروال را فعال کرد، با استفاده از MAC Address خاص، دسترسی به برخی دستگاه ها را محدود کرد و همچنین دسترسی به برخی از وبسایت ها را مسدود نمود.

با این که یک روتر، تمامی این کارها را می تواند انجام دهد، ولی نمی تواند به تنهایی به اینترنت متصل شود، از این رو یک مودم، وارد عمل می شود.

روتر یا مودم؟

در صورتی که قصد دارید تنها یک کامپیوتر را به اینترنت متصل کنید، می توانید با استفاده از یک کابل، آن را به مودم وصل کنید. اما اگر می خواهید دستگاه های مختلفی را به اینترنت وصل کنید و یا می خواهید دستگاه های تان به صورت وایرلس به اینترنت وصل شوند، به یک روتر نیاز دارید. پس با وجود یک روتر وایرلس، دستگاه های شما می توانند با WiFi به اینترنت متصل شوند.

ترکیبی از روتر و مودم

برخی از ISPها، ترکیبی از مودم و روتر را به مشترکان خود ارائه می دهند. این دستگاه ترکیبی، نیازی به سیم و کابل ندارد. با این حال، اگر در جستجوی انعطاف پذیری بیشتری هستید، بهتر است روتر و مودم را به صورت جداگانه در نظر بگیرید.

تهیه یک روتر third-party به عنوان یک روتر مستقل، امکان کنترل بیشتری روی ویژگی هایی مانند اتصال به شبکه و USB، کنترل والدین و همچنین به اشتراک گذاری فایل ها و پرینترها می دهد. داشتن یک روتر و مودم مستقل، باعث می شود بروزرسانی های آینده، آسان تر شود.